125. "Idealne życie" - Minka Kent

Tytuł: Idealne życie

Autor: Minka Kent

Liczba stron: 368

Data wydania: 13 września 2017

Wydawnictwo: Filia

"Autumn Carpenter patrzy. Każdego dnia obserwuje życie McMullenów. Z zazdrością przygląda się idealnej rodzinie wychowującej troje pięknych dzieci. Każde urodziny, każda podróż, każdy dzień – Autumn zawsze jest z nimi. Tyle że nikt o tym nie wie. Nikt nie podejrzewa, że coś w tej rodzinie należy do niej.

Pewnego dnia okoliczności zmuszają ją do podjęcia ryzykownej decyzji. Musi jeszcze bardziej zbliżyć się do rodziny McMullenów. Wtedy zdaje sobie sprawę, że pozory mylą. Idealne życie to mrzonka, rodzin bez skazy nie ma. A piękni ludzie skrywają najbrzydsze sekrety. "

`źródło

Ta książka zainteresowała mnie od samego początku, kiedy tylko przeczytałam opis. Jednak czytając inne opinie nie wydawała się już taka idealna. A mimo to chciałam sama się przekonać. I muszę przyznać, że mam mieszane odczucia. Książka nie była zła, ale jednak rzeczywiście czegoś w niej mi zabrakło.

„Idealne życie” zaciekawiło od pierwszych stron. Autorka wprowadzała nas powoli w temat, czytało się przyjemnie i zapowiadało się dobrze. Jednak z czasem czytając, czegoś się spodziewałam, jakiegoś większego zaskoczenia, stąd też się trochę zawiodłam. "Idealne życie" to thriller, a miałam wrażenie, że wszystko dzieje się na jednym poziomie, na jednej linii. Zabrakło mi jakiegoś większego zaskoczenia. Działo się to i owo, odkrywaliśmy nowe sekrety bohaterów książki, a jednak nie spowodowały one u mnie większych emocji, czego oczekiwałam. 

Kim byli bohaterowie? Autumn – główna bohaterka, która miała obsesję na punkcie rodziny mieszkającej w pobliżu. Obserwowała McMullenów na instagramie, chciała się zbliżyć do nich, jak najbliżej. Od samego początku wiedzieliśmy co nią kierowało. Inaczej było z kolejną bohaterką - Daphne. Nadal nie wiem którą Daphne była prawdziwą, jakoś do końca nie mogłam jej rozgryźć. I chyba o wiele bardziej ją polubiłam niż Autumn.

Co prawda, autorka zaskoczyła może jedną rzeczą, która wydała się prawie na końcu - odnośnie co do głównej bohaterki, do Autumn, ale to trochę za mało. Samo zakończenie to też nie było to coś. Autorka powoli odkrywała przed nami karty, dowiadywaliśmy się co i jak. Jak było naprawdę, kim jest Autumn, co ją spotkało. Ale jednak, czegoś mi tu zabrakło. Może w większości ponarzekałam sobie, ale przecież książka nie jest zła. Historia nie nudzi, jednak aż tak bardzo nie wciąga. No i nie dostarczyła mi emocji, których oczekiwałam. Nie będę polecać Wam, ale też nie odradzam - bo może akurat Wam się bardziej spodoba. 

Kochani, życzę Wam słonecznej niedzieli! Pogoda za oknem robi się piękna, tylko wyjść na zewnątrz i odpoczywać na słoneczku. I już teraz zazdroszczę wszystkim, którzy mogą sobie na to pozwolić, bo ja tą piękną niedzielę spędzę na pisaniu pracy. W tygodniu pozwoliłam sobie na nicnierobienie i teraz mam, że nie wiem w co ręce włożyć. Spowodowało to też, że mamy już szósty, a ja nadal nie przeczytałam żadnej książki! A stosik z przeczytanymi książki z poprzednich miesięcy czeka, aż go zrecenzuję. Dlaczego doba jest taka KRÓTKA?

Pozdrawiam, Ania 💙💙