59. "Mimo naszych kłamstw" - Tarryn Fisher

Autor: Tarryn Fisher

Tytuł: Mimo naszych kłamstw

Cykl: Mimo moich win (tom 3)

Data wydania: 11 stycznia 2017

Ilość stron: 320

Wydawnictwo: Otwarte

Pewnie nie ma osoby, która by nie kojarzyła serii "Mimo moich win" Tarryn Fisher. Muszę powiedzieć, że mnie ta cała historia przypadła do gustu. Czytając poprzednie części nie mogłam się oderwać od lektury. Podoba mi się styl autorki, dzięki temu czyta się naprawdę dobrze i przyjemnie.

Pamiętam jakbym jeszcze niedawno zaczynała tę przygodę z bohaterami, a tu już kończę. Bo "Mimo naszych kłamstw" to już ostatnia część historii Olivii, Leah i Caleba. Ta trzecia już część nieco mniej mi się podobała od poprzednich, ale całość dla mnie to i tak bardzo dobra historia.

Mała uwaga: może pojawić się jakiś drobny spoiler.

"Mimo naszych kłamstw" to już ostatnia układanka, ostatni element. Możemy poczytać o dalszych losach bohaterach, o ich zmaganiach, problemach. Są też sytuacje, które były już w poprzednich częściach, tyle że widziane oczami Caleba. Ostatnia część tworzy nam całość historii.

Czytając poprzednie części byłam zagubiona już sama w uczuciach bohaterów. Choć mogło się wydawać, że Caleb od poczatku kochał tylko jedną kobietę, to czytając historię Leah, miałam też wrażenie, że nie jest i ona mu obojętna. Teraz wszystko się wyjaśnia. Od samego początku historii serce Caleba należy tylko do jednej kobiety.
Tutaj postać mężczyzny trochę mnie zawiodła. Lubiłam go wcześniej. Teraz wydawał mi się taki trochę nijaki... może trochę obojętny już. W ostatniej części ta miłość do Olivii przysłoniła mu cały świat. Czasami miałam dość tego użalającego się Caleba.

Byłam też zawiedziona, że tak mało było w tej części Leah. Pierwsza połowa książka skupiała się wyłącznie na Olivii i mężczyźnie. Miałam wrazenie, że nic się nie działo. To znaczy, wiele się wyjaśniało, ale jakby nie było żadnej akcji. Inaczej było w drugiej połowie książki, kiedy wkroczyła rudowłosa wiedźma - Leah. Myślę, że wtedy zrobiło się o wiele ciekawiej. Było zamieszanie, kolejne problemy, nikt nie chciał odpuścić, każdy walczył o swoje. Przypomniało mi to początek tej historii, która mnie oczarowała.

Czytając wiele opinii już o tej ostatniej części wiele osób było za Olivią i Calebem, nie widziałam chyba żadnej osoby, która byłaby za Leah. Może nie polubiłam rudowłosej, ale o wiele lepiej mi się czytało poznając jej historię i sceny, w których się pojawiała. Nadal nie mogłam jej zrozumieć. Czasami miałam wrażenie, że naprawdę kochała Caleba, a czasem że nie, że go nie kochała. Po prostu nie chciała, aby Caleb i Olivia byli razem, od tak, bo taka już jest Leah. Nie liczy się z nikim. (Autorka trochę mnie rozczarowała z tym zakończeniem, co Olivia miała na Leah, w ogóle mi się to nie podobało i myślę, że autorka mogła stworzyć coś innego (chodzi mi o Christophera, jak ktoś czytał.))

Podsumowując, kto jeszcze nie czytał tej historii to polecam, sięgnięcie po tę serię. Cała historia Olivii, Caleba i Leah jest naprawdę dobra. Nie przepadam za typowymi trójkątami w książkach, w których to bohater miota się pomiędzy dwójką, i przy tym jest irytujący. Tutaj było nieco inaczej, więc możecie się nie martwić. Każdy z bohaterów tutaj to silny charakter. Każdy wie czego chce i dąży do tego. Po trupach do celu. Szkoda, że ta historia się kończy. Chociaż nie, może i dobrze. Bo gdyby autorka ciągnęła to dalej, mogłoby nam się już znudzić, ciągnięcie takiej historii w nieskończoność to też nie jest dobry pomysł, co za dużo też niezdrowo.

Jesteście już po całej historii, a może dopiero przed i zamierzacię sięgnąć po historię tej trójki? A może jednak w ogóle Was nie interesuje ta seria? :)

Mimo moich win

Mimo moich win | Mimo twoich łez | Mimo naszych kłamstw