128. "Czasami kłamię" - Alice Feeney

Tytuł: Czasami kłamię

Autor: Alice Feeney
Liczba stron: 320
Data wydania: 23 październik 2017

Wydawnictwo: W.A.B.

„Są trzy rzeczy, które powinniście wiedzieć o Amber Reynolds. Pierwsza: jej mąż już jej nie kocha. Amber jest w śpiączce (rzecz druga), w którą zapadła po wypadku samochodowym. Jej ciało jest nieruchome, ale umysł pracuje na najwyższych obrotach, starając się odtworzyć minione dni i tygodnie. Siniaki i obrażenia na jej ciele wskazują, że nie był to nieszczęśliwy zbieg okoliczności, lecz celowe działanie. Głównym podejrzanym jest jej mąż. Ale w tej opowieści nic nie jest proste, bo (rzecz trzecia) Amber czasami kłamie. „

„Co to była za książka!” Zazwyczaj tak zaczynały się każde opinie o książce. Dodatkowo sam opis jest tak zachęcający, więc nie mogłam się doczekać, aż i ja poznam historię Amber Reynolds. Czy mnie zachwyciła, tak jak innych?

Powiem Wam, że książka mi się podobała, aczkolwiek nie byłam jednak jakoś aż tak zachwycona. Szczerze mówiąc, na początku ciężko mi było się wciągnąć w historię. Akcja była powolna. Całe wydarzenia przed wypadkiem, po nim, czy też wstawki z pamiętnika osobiście dla mnie bardzo się ciągnęły na początku. Autorka zainteresowała, ale nie aż do końca. Bardzo chciałam wiedzieć, co się dokładnie stało, jak było. Kto i dlaczego? Jednak wszystko jakoś tak powoli się działo.

Wszystko ruszyło dopiero jakoś po połowie. Wtedy książka zainteresowała mnie jeszcze bardziej. Powoli można było wyciągać swoje wnioski, jednak z każda kolejną stroną one się zmieniały. Sama nie wiedziałam dokładnie, co tam się stało. Kto mówi prawdę, kto kłamie. Wszystko dziwnie się kręciło. Wtedy zrozumiałam, o co było tyle szumu wokół książki! Wszystko było takie... zakręcone! 

Lubię książki, które dzieją się w teraźniejszości oraz w przeszłości - cofamy się dowiadując co dokładnie się stało, co doprowadziło do tego stanu, co się dzieje teraz.. Podobały mi się również rozdziały, które były z pamiętnika kilka lat temu. Bardzo byłam zaskoczona, gdy prawda wyszła na jaw na temat tego pamiętnika. Także to bardzo na plus!

Ogólnie, książka mi się podobała, jednak szkoda, że większe zainteresowanie pojawiło się dopiero po połowie książki. Stąd też, nie mogę się do końca nią zachwycić, jak inni. I mimo iż mam mieszane uczucia, to jednak polecam!

Pozdrawiam, Ania 💙